Ο κύριος Παναγιώτης Αλεβίζος, παππούς του συμμαθητή μας Παναγιώτη, ήρθε τη Δευτέρα και μας μίλησε για τον πόλεμο του 1940. Μας διηγήθηκε πώς ήταν η ιταλική και γερμανική κατοχή στη Χαλκίδα, ποια συναισθήματα ένιωθε σαν παιδί που ήταν, πώς έβρισκε φαγητό, πώς άρχισε να δουλεύει πουλώντας τσιγάρα, πού κάναν σχολείο μέσα στις εκκλησίες και άλλα πολλά. Απάντησε στις ερωτήσεις που του κάναμε και εμείς βγήκαμε πολύ κερδισμένοι : μάθαμε πολλά πράγματα και καταλάβαμε ότι σήμερα παρά τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, τα παιδικά μας χρόνια είναι πολύ καλύτερα από τα παιδικά χρόνια του κυρίου Παναγιώτη.
Κύριε Παναγιώτη ευχαριστούμε πολύ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου